Skye terier

Rys historyczny

Nazwa tej rasy pochodzi od wyspy Skye archipelagu Hebrydy u północno-zachodnich wybrzeży Szkocji. Przodkami skye terrierów były niskie psy długiej sierści, które na wyspie żyły od dawna. Prawdopodobnie w rozwoju tej rasy miały udział psy typu legawca, które dostały się na wyspę w wyniku rozbicia się statku Wielkiej Armady.W Edynburgu znajduje się kamienna fontanna ze statuą przedstawiającą skye terriera, znanego jako Greyfriars Bobby. Została ufundowana w 1872 przez baronową Angelię Georginę Burdett-Coutts w celu upamiętnienia psa, który po śmierci swojego pana przez niemal 14 lat mieszkał przy jego grobie.

Wygląd ogólny

Długi, niski pies o obfitej sierści. Jego długość jest równa dwukrotnej wysokości. Porusza się ze swobodą. Ma silny tułów i szczęki oraz przednie i tylne kończyny. Szyja długa o profilu lekko wygiętym. Długość psa od czubka nosa do końca ogona wynosi minimum 103 cm.

Charakter

Pełen godności, elegancki. Jest to pies jednego pana, nieufny wobec obcych, ale nigdy nie złośliwy.

Głowa

Długa i mocna. Bardziej się ceni mocną niż przesadnie długą. Mózgoczaszka średniej szerokości w tylnej części, stopniowo zwęża się ku mocnej kufie. Stop łagodny. Trufla nosa czarna. Kufa silna. Szczęka i żuchwa mocne, równej długości, zgryz nożycowy, regularny i kompletny. Oczy brązowe, najlepiej ciemnobrązowe, średniej wielkości, wąsko osadzone o pojętnym spojrzeniu. Uszy stojące lub opadające. Jeśli są stojące, mają frędzle i są nieduże. Brzeg zewnętrzny jest prosty, a wewnętrzny lekko zagina się od czubka do nasady, gdzie rozstawienie uszu jest najmniejsze. Jeżeli są opadające, są większe, opadają prosto i płasko, a ich krawędzie wewnętrzne przylegają do głowy.

Tułów

Długi i niski. Boki wydają się nieco płaskie, gdyż sierść gładko na nich przylega. Grzbiet prosty, lędźwie krótkie, klatka piersiowa nisko położona, głęboko ożebrowana. Ogon jeśli jest opuszczony, powinien w górnej części zwisać, a w dolnej być lekko zagięty. Kiedy jest uniesiony, powinien stanowić przedłużenie linii grzbietu. Ogon nie może unosić się ponad linią grzbietu ani zakręcać się do góry. Powinien być pokryty frędzlą z włosa.

Kończyny

Przednie krótkie i muskularne. Łopatki szerokie, przylegające. Nie powinno być na nich wilczych pazurów. Opuszki palców grube, pazury mocne. Kończyny tylne silne, dobrze skonstruowane i kątowane, proste, krótkie, muskularne.

Ruch

Swobodny, energiczny i płynny. Kończyny są stawiane prosto do przodu.

Okrywa włosowa

Włos dwojakiego rodzaju. Podszerstek jest krótki, przylegający, miękki i wełnisty. Włos okrywowy jest długi, twardy, prosty, płaski bez lokowatości. Na głowie sierść jest krótsza, miększa, przykrywa oczy i wierzch głowy. Uszy porośnięte frędzlami. Umaszczenie czarne,

jasno- lub ciemno-szare

płowe, kremowe z czarnymi koniuszkami włosów

Każde jednolite umaszczenie jest dozwolone z możliwym ciemniejszym nalotem. Nos i uszy czarne. Dopuszczalna jest mała, biała plamka na piersi.

Zdrowie i pielęgnacja

Jego sierść wymaga starannej i systematycznej pielęgnacji oraz okresowego strzyżenia.